Ringvaart voor Matchis

Rond mei 2014 werd mijn vader ernstig ziek. Hij bleek leukemie te hebben. In een klap veranderde een van de meest sportieve, gezonde en fitte mensen die ik kende in een schim van zijn oude zelf. Tijdens zijn behandelingen ging eigenlijk alles mis, van een kuur die niet aansloeg tot een ernstige allergische reacties op medicijnen. Maar, tegen alle verwachtingen in, werd hij weer sterk genoeg voor een stamceltransplantatie. Hij had de enorme mazzel dat zijn zus een goede match bleek te zijn. Na de transplantatie begon een lang revalidatieproces. Na maanden van pillen slikken, fysio en ziekenhuisbezoek na ziekenhuisbezoek werd hij langzaam weer zijn oude zelf. Het sporten begon weer en we hebben samen nog veel kunnen fietsen in de Alpen. Zelfs een halve triatlon was nog mogelijk. Helaas werd het eind 2016 minder, griep en verkoudheden die niet echt weg wilden gaan en blessures die aanhielden. Iets wat wij maar lachend hebben afgewimpeld als ouderdom. Echter bleek het op 27 december, vlak na kerst, compleet mis. Met spoed naar het ziekenhuis, maar daar kwamen de artsen al snel tot de conclusie dat het een gelopen race was. Op de 30ste overleed hij. Wij hebben dankzij de stamceltransplantatie 2 prachtige extra jaren gekregen, hierin hebben wij geleerd hoe bijzonder je tijd samen eigenlijk is en dat niets vanzelfsprekend is. Ik hoop met deze steun anderen ook een kans op leven te geven. Samen sterk voor Matchis!